Hayat öyle olmuyormuş da nasıl oluyormuş?

Hayat öyle olmuyormuş..
Bir bakıp nasıl yaşadığına farklı düşünceler içinde sıkışmışlığın yanlızlığın ile mücadelende bir yolunu bulamıyormuşsun.

Yanlış, yalan, küçük, hatan seni senden ediyormuş..
Düşüncelere boğulmadan, bu hayatta da yıkılmadan ayakta kalmanın öyle güzel bir yolunu buluyormuşsun ki tarifi mümkün değil..

Gücün kuvvetinin ne denli fazla olursa güzelliği ile birlikte tüm zorlukları kucaklayabiliyormuşsun.
Tavuskuşu hikayesine benzer bir durum..

Bu kadar zor olmamalıydı diye düşünürüm hep.
Anlaşmak, konuşmak ve birilerine derdini tam da aklındaki hayalindeki gibi aktarabilmek..
Bu kadar zor olmamalıydı bir hayatı, hayatındaki tüm insanların ile birlikte kucaklamak..
Kendini kucaklamak ve sarılmak kendine 
Bazen yalnızlığına sitem etmeden, dinlemek ve anlamak kendini..
Sonra kendini anlamadığında hak vermek karşındakine (belki yanındakine..)
Bu kadar kolay bir oyuna kurallar uydurmak ve uygulamak sorunsuzca..
Mutlu olmak bu kadar kolay iken yaşamak bu kadar zor olmamalıydı kendinle. 
Hep bir adım sonrasını düşünmek, bir adım sonrasını kurgulamak ve kurgularken yorulmanın keyfiyle yaşlanmak. 
Biliyorum belki biraz zor olacak, ama inanıyorum çokta güzel olacak. 
Senin hayatına dokunan her arkadaşının sana bir gülücüklük mutluluk yaşatması bir ömre  değer olacak. 
Sen de kendini bu kadar dikkate alma, dinleme kendini ve her gün heryerde okuduğun yazıların içindeki gibi an'ı yaşa.. 

Hayatın yaşadığın an'ların birikmişliği ile dolup taşacak, yıkılmadan nasıl sapasağlam ayakta kaldığın, kurduğun gelecek hayallerinden ve kurguladığın günlük planlarından çok aklının içindekileri sınırların dışına taşıdığın ile birlikte yol alacağın bir hayat olacak. 

Bu hayat senin olacak. Sen bir hayata mahkum olmayacaksın belki. 
Ufkun geniş, güneş her sabah ilk senin yüzüne ışıldayacak, beynin yanacak güneşe bakarak düşüncelere dalmaktan, okuduğun bir makalenin içinde kendini bulamamaktan. 
Arama, kendini kendin bulamamışken..
Makaleler seni nasıl yansıtacak? 

Hayat öyle olmuyormuş. 
Hayat öyle de olmuyormuş. 
Hayat kendi kendine de var olmuyormuş. 
Duygular seni yerden yere vurup savururken, kafanı kaldırıp orada mı diye baktığın gökyüzünün için bir yıldız tanesi olabiliyormuş.
Kalabalık şehirlerin içerisinde 

Baktığın ama göremediğin çok uzaklarda olan denizin serin sularını hissetmekle de olmuyormuş. 

Hayat şöyle oluyormuş. 

Bak kendine, ve sadece yaşa hayatını.

Bir ideal, bir duygu bir heves ne ise…

Ne ise beklentin senin kendi kendine olan hayatından. 

Hayat işte, öyle de olmuyormuş..

19/09/19